Inspiration – Page 2 – d i l a q u i s

İçeriden Dışarıya Doğru Yaşamak

21 May 202115 October 2021 DilaLeave a comment

**Rose Finn-Kelcey, The Restless Image (1975)**

Yazar, aktivist ve Center for Courage & Renewal’ın kurucusu Parker J. Palmer’ın “Living From the Inside Out” (İçeriden Dışarıya Doğru Yaşamak) başlıklı Naropa Üniversitesi Mezuniyet Konuşmasından dilimize çevirdiğim bir bölüm:

İlk olarak, söz konusu kalbin meseleleri olduğunda gözü kara olun.

Aslında demeye çalıştığım şey… tutkulu olun, hayata delicesine aşık olun. Doğal dünyaların ve/veya insan dünyalarının bir parçasına dair tutku duyun, ve onun için riskler alın – bu sizi ne kadar kırılgan kılarsa kılsın… Kendinizi – enerjinizi, yeteneklerinizi, vizyonunuzu, kalbinizi – açık yüreklilikle, cömertçe sunun.

Ancak bilin ki bu şekilde yaşadığınızda çok geçmeden ne kadar az şey bildiğinizi, ve başarısızlığa uğramanın ne kadar kolay olduğunu anlayacaksınız. Sevgide ve hizmette büyüyebilmek için -siz, ben ve hepimiz- cehalete en az bilgi kadar, başarısızlığa en az başarı kadar değer vermeliyiz…

Teachable Moments

28 April 202122 July 2021 DilaLeave a comment

Someone who has made a huge impact on my life once told me “There are no mistakes in life. In my world, we label them “fascinating.” Every moment in life is a teachable moment, if you’re open…” Those words really stayed with me and I thought about what they meant quite deeply. As someone who used to try and avoid making mistakes, I’ve come to realize that nearly all the turning points, life changing experiences, unforgettable lessons of my life were in some way related to those “mistakes”. ⁣

Doğrunun ve Yanlışın Ötesinde

17 April 202115 October 2021 DilaLeave a comment

Doğrunun ve yanlışın ötesinde bir yer var; seninle orada buluşacağız.” Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî

Pandemi süreci, doğru ve yanlışların, yargıların, öyle olmaz böyle olur’ların havada uçuşması ve çarpışmasıyla, tüm yoruculuğu ve beyhudeliğiyle gözler önüne serilmesiyle, o doğru ve yanlış ötesindeki yere bir çağrı sanki.

Her doğru “kısmen doğru” çünkü Thich Nhat Hanh’ın dediği gibi, her yanlış “kısmen yanlış.”

Bilmiyoruz, her zamankinden daha çok “bilmiyoruz”. Ve bilmediğimiz için belki, bu belirsizlikte kalmak zor olduğundan, körü körüne “doğru” veya “yanlış”a tutunmak, bu tutunmadan doğan yargıları oraya buraya savurmak daha kolay, daha tanıdık geliyor. Hiç değilse bunu “bilmek” istiyoruz belki ve öyle insani ki. Ama o geçici iç rahatlığıyla kendimizi kandırmıyor muyuz?

İnsan İnsanın Yurdudur

17 April 202115 October 2021 DilaLeave a comment

“İnsan insanın yurdudur.”

Bir yeri yurt, yuva yapan nedir gerçekten? Orada gerçekten güvende ve özgür hissetmek, diyor içim. Peki eğer dış dünyada, “yurtta”, yuvada koşullar belki her zamankinden daha muğlak, değişken, belirsiz görünüyorsa? Zemin kaygan ve sınırlar daha keskin, dört duvar arası daha dar geliyorsa?

İşte o zaman insan daha net görmeye başlayabiliyor o yurdu yurt, yuva hissettiren şeylerin zamandan-mekandan bağımsız özünü. Bir yer, bir alan’dan çok daha öte, çok daha “yakın” olduğunu. Kendi içinde, nefes alıp veren, kalbi atan, can taşıyan insan bedeninde, ve hayatın onu belki yıllar belki de an’lar önce kalben, ruhen buluşturduğu insanların varlığında, sesinde, bakışında anlam ve vücut bulduğunu. Dış dünyanın tüm gürültüsü ve kaosu sardığında ruhunu, o zaman daha başka görmeye, duymaya, hissetmeye başlıyor insan yurdun, yuvanın gerçekten ne olduğunu.

En Derin Korkumuz

17 April 202115 October 2021 DilaLeave a comment

En derin korkumuz yetersiz oluşumuz değildir. ⁣⁣
En derin korkumuz, ölçülebilenin ötesinde güçlü oluşumuzdur. ⁣⁣
⁣⁣Karanlığımız değil ışığımızdır bizi en çok korkutan. ⁣⁣
⁣⁣Sorarız kendimize, “Ben kimim ki zeki, muhteşem, yetenekli, şahane olayım?”⁣⁣
⁣⁣Sahi, kimsiniz ki olmayasınız?⁣⁣
⁣⁣Siz, Tanrı’nın bir çocuğusunuz.⁣⁣
⁣⁣Küçük oynamanız dünyaya hizmet etmez. ⁣⁣
⁣⁣İnsanlar etrafınızda güvensiz hissetmesinler diye kendinizi küçültmenin aydınlanmış bir yanı yok. ⁣⁣
⁣⁣Hepimiz ışık saçmak için yaratılmışız, tıpkı çocuklar gibi… ⁣⁣
⁣⁣Bizler, içimizdeki Tanrı’nın ihtişamını görünür kılmak için doğmuşuz.⁣⁣
⁣⁣Bu, yalnızca bazılarımızın değil, herkesin içindedir… ⁣⁣
⁣⁣Ve biz kendi ışığımızın parlamasına izin verdikçe, farkında olmadan diğer insanlara da aynısını yapmaları için izin vermiş oluruz.⁣⁣
⁣⁣Ve biz kendi korkularımızdan özgürleştikçe, mevcudiyetimiz, kendiliğinden, diğerlerini de özgür kılar…”⁣⁣

⁣⁣Orijinal metin: Our Deepest Fear – Marianne Williamson⁣⁣

⁣⁣Fotoğraf Bodrum sokaklarından, hikayesi aşağıda…⁣

–

Dönüp dolaşıp geldiğim, sormaktan vazgeçmediğim ve dilerim vazgeçmeyeceğim sorular:⁣⁣

⁣Ben kimim? Ben neyim? “Biz” neyiz?⁣⁣

⁣⁣Hepsi sürekli değişen, yok olan, geri gelen, kendini var eden, eskiyen ve akıl almaz hızda yenilenen parçalar… Hücreler ve atomaltı parçacıklar, “kan ter ve gözyaşı”, ışık ve karanlık, enerji dalgaları ve nasıl bir bulut asla ölmüyorsa*, yıldızların da süpernovaların büyüsünü içimize taşıyarak yaşadıklarını hatırlatan, hamurumuza, ruhumuza karışmış yıldız tozları… Evrenin yansımaları. Bütün ve parçaları. Ve ötesi…⁣⁣

Something of You

13 September 202015 October 2021 DilaLeave a comment

A poem originally published in Any Segment Magazine.

Today

There’s no sun

But there are still the tales

Of the sky

Tonight

There’s no moon

But there’s still the light

Of her eyes

Beautiful Mind

13 September 202015 October 2021 DilaLeave a comment

A poem originally written for and published in Any Segment Magazine

Come closer, child

There’s nothing to be scared of

She whispered, smiling

She was still like a tree

A tree, having a beautiful dream

I took a step towards her

And held her hand

I was not afraid

I felt free, as I looked at her hair

Dancing like a wildflower in the summer air

Welcome, child, she whispered

All we need is here

Silence

19 July 202015 October 2021 DilaLeave a comment

A flash fiction story originally written for and published by The Story Seed.

What he liked most about this small town was the silence that enveloped everything. In winter, even the cars hibernated – all you could hear was the sound your footsteps made on the untouched snow. Late-night winter silence was particularly soothing.

His Sun

13 May 202015 October 2021 DilaLeave a comment

**Image by Jules Gervais-Courtellemont.**

A flash fiction story originally written for and published by The Story Seed.

It was as if Margaret was still here.

After all those years, her presence could still be felt everywhere – in the house and in the garden, in the river and in the air. But most strongly, in his paintings.

You Are Home

15 April 202015 October 2021 DilaLeave a comment

60575aa55cd74bc75959e4e3f059c847 — **Image by Ramon Haindl.**

This flash fiction story was originally written for and published by The Story Seed. It is inspired by and dedicated to the teachings and meditations of Thich Nhat Hanh, a beloved Zen master, spiritual leader, activist and poet.

She closed her eyes and inhaled the sunset mist…

As she let her breath out slowly, a deep sense of nostalgia filled her.

It felt like she was in a long-lost 19th-century Romantic painting.